Basê Elbistan’da yalnız başına yaşar. Hayatındaki tek beklentisi büyük oğlu Hasan’ın evine dönüp herkes gibi bir hayat kurmasıdır. Eve gelen sessiz telefonların Hasan’dan geldiğine inanmaktadır. Aynı günlerde Diyarbakır’da yaşayan küçük oğlu Mehmet baba olacağının haberini alır. Yeni bir eve taşınır. Eşyaların arasında babasına gönderilmek üzere kaydedilmiş annesinin ve kendi çocukluk sesinin olduğu bir kaset bulur. Mehmet babasının kaydettiği kasetleri bulmak ve annesini Diyarbakır’da yaşamaya ikna etmek için Elbistan’a gider.
Mehmet annesini Hasan’dan başka bir şey düşünmez halde bulduğunda yavaş yavaş onun dünyasına girmeye başlar. Base’nin yapmayı istediği tamiratları; bahçe işlerini yapar. Bir yandan da babasının gönderdiği kasetleri arar. Ancak Basê, geriye kalan kaset olmadığını söyleyerek Mehmet’i kasetlerin varlığından uzaklaştırmak istese de bunu başaramaz. Mehmet kasetleri ararken ailesiyle ilgili bilmediklerini öğrenmeye başlayacaktır.
Yönetmen Görüşü
İnsanın geçmişini kaydetmesi her zaman ilgimi çekti. Fotoğraflar, günlükler, 8mm ya da video kayıtlar sinemanın da ilgisini çeken malzemeler. Ancak genel olarak belgeselciler anlatımı güçlendirmek için kullanırlar. Ya da sadece bu tür arşiv materyaller üzerine filmler yaparlar.
Belgesel sinemadan gelen biri olarak bir ailenin ses arşivi üzerinden bir hikaye anlatmak beni heyecanlandırdı. Çünkü hafızam zayıftır ve geçmişin izlerini saklayan birisini kıskanırım. Ancak bu tür ses kayıtlarının sinemaya aktarılması hayli riskli bir arayış. Özellikle de bir filmde birkaç karakteri yaratmak için bu tür seslere başvuruluyorsa…
Bu arayışın pek de sinematografik olmadığı defalarca yüzüme söylendi. Alışılmış anlatı kalıplarını kırmaya çalışmak film yaparken temel motivasyonum. Beni heyecanlandıran bir şeyin az sayıda da olsa başka birilerini heyecanlandıracağını düşünüyorum.
Babamın Sesi gerçek bir hikayeden yola çıkarak bireylerin toplumla kuramadığı ilişkinin izinde kaydedilmiş bir geçmişe odaklanıyor. Bu filmdeki oyuncular kendilerini oynadılar. Yazdığım diyalogları kendilerine göre uyarladılar. Yazdıklarımdan daha fazlası ortaya çıktı. Bunun başarılmasını hem başrol oynayan hem de ikinci yönetmen olan Zeynel Doğan`a borçluyuz. Annesiyle birlikte kameranın önünde ve arkasında filme önemli dokunuşlar yaptı. – Orhan Eskiköy
Babamın Sesi – Dengê Bavê Min
Yönetmenler: Orhan Eskiköy, Zeynel Doğan
Oyuncular: Base Doğan, Zeynel Doğan, Gülizar Doğan, İmam Çiçek, Ali Kul, Kemal Ulusoy
Senaryo: Orhan Eskiköy
Yardımcı Yapımcı: Cihan Aslı Filiz
Görüntü Yönetmeni: Emre Erkmen
Kurgu: Orhan Eskiköy, Çiçek Kahraman
Sanat Yönetmeni: Emre Yurtseven, Meral Efe
Yapım Şirketi: Perişan Film
Türkiye Dağıtımı: Tiglon Film
Gösterim Tarihi: 2 Kasım 2012
İzleyici ve Box Office: 18.214 izleyici – 147.536 TL
Hits: 31